INDIE KRAJ LOTOSU I RIKSZY

Indie, Republika Indii – państwo w Azji Południowej, zajmujące większość subkontynentu indyjskiego.

Flaga Indii

Flaga Indii nosi nazwę Tiranga.

Kolor szafranowy oznacza odwagę i poświęcenie, biały – prawdę i pokój, a zielony – religijność, płodność i rycerskość. Według odmiennej interpretacji górny pas symbolizuje natomiast hinduizm, zaś dolny - islam, dwie najpopularniejsze religie subkontynentu. Biel oznacza w takim kontekście pokój i pojednanie pomiędzy wyznawcami zwaśnionych wyznań. W środku flagi widnieje forma buddyjskiej dharma - czakry, przejętej z kapitelu kolumny Aśoki w Sarnath – jest to koło prawa lub prawości i sprawiedliwości, będące pierwotnie emblematem buddyjskim. Zwane też jest kołem Aśoki. Stosunek flagi wynosi 2:3.

Flaga została przyjęta 27 lipca 1947 roku.

Godło Indii


Godło Indii jest adaptacją wyobrażenia z kapitelu jednej z tzw. kolumn Aśoki, pochodzącego z Sarnath, przechowywanego w tamtejszym muzeum archeologicznym. Rzeźba przypomina kształtem kwiat lotosu; składa się z czterech lwów symbolizujących cztery szlachetne prawdy buddyzmu. Figury stoją tyłem do siebie na graficznym przedstawieniu Koła Dharmy. Poniżej zauważyć można postacie słonia (po stronie wschodniej), lwa (północnej), galopującego konia (południowej) i byka (zachodniej), które w mitologii indyjskiej oznaczają kolejno: sen, jaki przytrafił się matce Buddy, Mai, odwagę oraz moment, w którym Siddhartha Gautama opuszcza dom w poszukiwaniu nirwany. Figury porozdzielane są owalnymi kształtami czakrów; jeden z nich znajduje się na obecnej fladze indii. Pod spodem znajduje się napis ,,Prawda zawsze zwycięża,,

Obfite użycie symboliki buddyjskiej związane jest z samym Aśoką, najwybitniejszym przedstawicielem dynastii Maurjów, który przeszedł około 250 p.n.e. na tę wiarę i stał się jej gorliwym wyznawcą. Był to jedyny władca, który zdołał zjednoczyć Indie w granicach porównywalnych do współczesnych.

Zabytki Indii

Tadź Mahal

Czerwony Fort

Zespół Świątyń z Khajuraho

Zwierzęta i rośliny

Tygrys

Słoń

Małpa

Sorgo

Ryż

Bawełna

NA STEPACH KAZACHSTANU

Kazachstan, Republika Kazachstanu – państwo leżące częściowo w Europie (12% powierzchni – tereny na zachód od rzeki Emba) i częściowo w Azji powstałe w 1991 w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego. Graniczy z następującymi państwami: Chinami (1460 km granicy), Kirgistanem (980 km), Turkmenistanem (380 km), Uzbekistanem (2300 km) oraz Federacją Rosyjską (6467 km). Łączna długość granic Kazachstanu wynosi 12 187 km. Kazachstan ma również dostęp do największego jeziora świata - Morza Kaspijskiego na długości 2340 km.

Flaga Kazachstanu

Kolor niebieski na fladze oznacza niebo oraz narody tureckie. Jest związany ze starym Kultem Wielkiego Nieba - legendy z dawnej religii koczowników. Słońce to symbol Kosmosu i harmonii.

Orzeł na fladze symbolizuje wyższy świat, czyli świat Boga. Świat środkowy to świat człowieka, a niższy to świat sił niewiadomych. Orzeł symbolizuje również świat marzeń. Każdy z ornamentów ma jakieś znaczenie. Stosunek flagi wynosi 1:2.

Godło Kazachstanu

Godło Kazachstanu ma formę zbliżoną do koła, którego wypełnienie ma barwę niebieską, zaś kontury rysunku - złotą. Kolor niebieski to kolor nieba, oraz symbol ludów tureckich.

Step w prowincji Akmoła

Rezerwat Marakol w górach Ałtaj na terenie Kazachstanu

Jezioro Kaindy

Przyroda ożywiona w Kazachstanie

Północne obrzeże Kazachstanu leży w strefie lasostepu – na czarnoziemach spotyka się tu zagajniki brzozowo-osikowe, a na piaskach – sosnowe. Poza tym lasy spotyka się tylko wysoko w górach na obrzeżach kraju. Centralny równoleżnikowy pas kraju zajmują stepy – część Wielkiego Stepu eurazjatyckiego. Na południu stepy te przechodzą w półpustynie z dużym udziałem słonych bagien, częściowo pozbawionych roślinności. Na południe od pasa półpustyń leżą pustynie gliniaste i piaszczyste, które łącznie zajmują 2/3 powierzchni państwa.

Ten pierwotny układ roślinności został znacząco zaburzony przez człowieka, zwłaszcza w czasach najnowszych. Znaczną część stepów zajęto pod uprawy rolne, które jednak wymagają sztucznego nawadniania.

PIŁKA NOŻNA W HISZPANII

Hiszpania odnosi znaczące sukcesy w piłce nożnej. W 2010 reprezentacja wywalczyła Mistrzostwo Świata, a trzy razy w 1964, 2008 i 2012 zdobyła mistrzostwo Europy. Hiszpańska liga Primera Division, jest uważana za jedną z najlepszych lig w piłce nożnej na świecie. W Hiszpanii znajdują się również jedne z największych i najbogatszych klubów piłkarskich świata: Real Madryt oraz FC Barcelona (ma najwięcej kibiców na świecie), drugi najbogatszy klub piłkarski globu. 

FC Barcelona

Futbol Club Barcelona (w języku katalońskim), w skrócie Barça (wym. [baɾsa]) – hiszpański wielosekcyjny klub sportowy, istniejący od chwili założenia drużyny piłkarskiej. Założony w 1899 przez grupę Szwajcarów, Anglików i Hiszpanów, z czasem stał się katalońską instytucją o dużym znaczeniu społecznym. Jego dewiza to Més que un club (pl. Więcej niż klub). Barwy klubowe Barcelona zaczerpnęła od szwajcarskiego klubu FC Basel.

Real Madryt

Real Madrid Club de Fútbol - hiszpański klub sportowy istniejący od 1902 roku. Słynie z sukcesów istniejącej od chwili założenia drużyny piłkarskiej, która trzydzieści dwa razy zdobyła Mistrzostwo Huszpanii, dziewięć razy Puchar Europy/ Ligę Mistrzów, a także wiele innych trofeów, w tym przyznany w 2000 roku przez FIFA tytuł najlepszego klubu w XX wieku. Od 1947 roku rozgrywa domowe mecze na stadionie Santiago Bernabeu, nazwanym na cześć byłego prezesa, za czasów którego klub zdobył najwięcej trofeów

.

POZNAJ BOLIWIĘ

Boliwia, Wielonarodowe Państwo Boliwia (w języku hiszpańskim Bolivia, Estado Plurinacional de Bolivia) – państwo na kontynencie południowoamerykańskim. Graniczy z Brazylią na północy i wschodzie, Paragwajem i Argentyną na południu oraz z Chile i Peru na zachodzie. Państwo nie posiada dostępu do morza.

Klimat

Na nizinach Boliwii panuje klimat równikowy z roczną sumą opadów wahającą się w granicach od 2000 do 3000 mm; na przedgórzu klimat kontynentalny wilgotny (opady 1500-2000 mm), a w Andach kontynentalny suchy z sumą opadów do 600 mm.

Fauna

W lasach równikowych Boliwii można spotkać m.in. jaguary, pumy, kapibary, kajmany, tapiry i małpy (zwierzęta, które preferują klimat wilgotny).

Flora

Na Nizinie Boliwijskiej znajdują się przede wszystkim lasy równikowe (lasy stanowią 51% powierzchni kraju) i chaco, a także sawanny. W górach dominują formacje półpustynne: puna i jalca.

W Boliwii istnieje 7 parków narodowych. Najbardziej znany to Sajama.

Flaga Boliwii

Flaga Boliwii składa się z trzech poziomych pasów: czerwonego, żółtego i zielonego. Symbolizują one armię wyzwoleńczą i zwierzęta (czerwony), bogactwa naturalne kraju (żółty) oraz płodność (zielony). Wzór ten obowiązuje od 1851.

Herb Boliwii

Herb Boliwii przedstawia kondora. Jest to symbol siły, godności i wzniosłych celów dla wielu kultur Ameryki Południowej. Na tarczy herbowej przedstawiono górę Potosi (symbol bogactw mineralnych), alpakę (królestwo zwierząt) i drzewo chlebowe (królestwo roślin). Słońce odzwierciedla wolność, a snop zboża - rolnictwo. Dziesięć gwiazdek, to dziesięć departamentów Boliwii i jeden nadmorski utracony na rzecz Chile. Skrzyżowana broń i flagi symbolizują gotowość do obrony ojczyzny.

Park Narodowy Sajama

Park Narodowy Sajama (w języku hiszpańskim Parque Nacional Sajama)- park narodowy położony w północno-zachodniej części departamentu Oruro w Boliwii. Park został utworzony w 1939, na obszarze o powierzchni 1002 km². Nazwa parku pochodzi od leżącego w jego obrębie wulkanu Sajama (6542 m n.p.m..)

POZNAJEMY ZAMBIĘ

Zambia (Republika Zambii, ang. Republic of Zambia), dawniej Rodezja Północna – państwo w południowej Afryce bez dostępu do morza.

USTRÓJ POLITYCZNY

Ustrój: republika prezydencka

• Prezydent: Michael Sata
• Parlament: Zgromadzenie Narodowe (150 deputowanych)

• Główne partie polityczne:
  • Ruch na Rzecz Wielopartyjnej Demokracji (Movement for Multiparty Democracy – MMD)
  • Zjednoczona Narodowa Partia Niepodległości (United National Independence Party – UNIP)

• Przynależność do organizacji międzynarodowych:
  • ONZ
  • Organizacja Jedności Afrykańskiej
  • Wspólnota Narodów
  • Wspólnota Rozwoju Afryki Południowej (SADC)
  • Wspólny Rynek dla Wschodniej i Południowej Afryki (COMESA)

FLAGA ZAMBII

Flaga Zambii została ustanowiona 24 października 1964. Zmodyfikowana w 1996.

Czerwień symbolizuje wolność, czerń obywateli Zambii, pomarańcz zasoby naturalne i bogactwo mineralne.Orzeł symbolizuje możliwość obywateli do wznoszenia się ponad problemami narodu.

HERB ZAMBII

Herb Zambii został ustanowiony 24 października 1964, gdy Zambia stała się niepodległa. Herb został stworzony na podstawie herbu Rodezji Północnej. Orzeł reprezentuje zdobycie niepodległości i nadzieje narodu na przyszłość. Tarcza symbolizuje Wodospady Wiktorii - białe kaskady wody na czarnych skałach. Czerń oznacza także czarny naród i rzekę Zambezii, od której państwo wzięło swą nazwę. Na herbie widnieją symbole naturalnych bogactw Zambii - złóż minerałów, rolnictwa i dzikiej przyrody. Obok tarczy przedstawieni są kobieta i mężczyzna - przeciętni mieszkańcy kraju. Na dole widnieje biała wstęga z wypisanym mottem kraju - "Jedna Zambia, Jeden Naród".

KROKODYL

ŻYRAFA

ZEBRA

LEW

PRZYJAŹŃ WIERNA JAK DRZEWO - bajka z Ameryki Południowej

W głębokiej dżungli wśród wielu różnych drzew, krzewów i bluszczów rosło drzewo, które czuło się bardzo samotne. Nic je nie cieszyło: ani ciepłe promienie słońca, ani spływające krople deszczu czy rosy. Z każdym dniem popadało w coraz większa apatię. Pewnego jednak razu sytuacja się zmieniła. Otóż na leśnej polanie pojawił się mały Indianin i upodobał sobie właśnie osamotnione drzewo. Przychodził pod nie tak często, że nawiązała się między nimi nić przyjaźń. Chłopiec zbierał z ziemi liście, które drzewo gubiło, i robił z nich królewską koronę. Później zakładał ją sobie na głowę i udawał, że jest królem dżungli. Kiedy indziej wspinał się na drzewo i huśtał na jego gałęziach. Innym razem bawił się w chowanego pośród jego liści. A gdy przychodził czas owocowania, zajadał się pysznymi owocami. Zawsze po takich harcach zasypiał w jego cieniu. Drzewo pokochało chłopca, a chłopiec drzewo. Oboje byli szczęśliwi…
Jednak jak to w życiu bywa upływający czas stał się ich wrogiem. Chłopiec  wkroczył w okres dorastania i coraz mniej czasu spędzał pod drzewem, które ponownie poczuło się samotne.
- O, cieszę się, że jesteś. Pohuśtaj się na moich gałęziach – powiedziało drzewo, kiedy pewnego razu przyszedł do lasu.
- Nie, jestem już za duży, żeby się bawić – odpowiedział. – Teraz muszę mieć pieniądze na dobrą zabawę. Możesz mi je dać?
- Niestety nie mam pieniędzy, ale zerwij moje owoce i sprzedaj na targu. W ten sposób zdobędziesz pieniądze i będziesz szczęśliwy.
I chłopiec tak zrobił. Wspiął się na drzewo, strząsnął wszystkie owoce i zabrał je na targ. Drzewo znowu poczuło się szczęśliwe. Nie na długo jednak. Chłopiec bowiem przestał przychodzić. Mijały dni, a ono na próżno wypatrywało swego przyjaciela. Kiedy więc pojawił się na horyzoncie, zaszumiało z radości.
- Przyszedłeś do mnie. Bardzo się cieszę. Wejdź na mój konar i pohuśtaj się na gałęziach, a znowu poczujesz się szczęśliwy – rzekło widząc, że chłopiec jest smutny.
- Nie mam czasu na zabawę: Jestem zbyt zajęty, bo chcę zbudować dom, przyszedł bowiem czas na żonę i dzieci. Czy możesz mi dać dom? – zapytał.
- Niestety nie mam domu. Moim domem jest las, ale jeśli chcesz, możesz ściąć moje gałęzie i wybudować sobie dom. Wtedy znowu będziesz szczęśliwy.
I tym razem młody człowiek posłuchał rad drzewa. Ściął wszystkie jego gałęzie i zabrał ze sobą, by zbudować dom. A drzewo ponownie odzyskało radość życia.
Indianin znów nie przychodził do lasu przez długi czas. A gdy pewnego dnia pojawił się pod drzewem, ono było tak szczęśliwe, że nie mogło mówić.
- Witaj chłopcze, może tym razem zechcesz się pobawić: - wyszeptało ze wzruszeniem.
- O, nie! Za stary i za smutny jestem, żeby się bawić. Potrzebuję łodzi, która zabrałaby mnie daleko stąd. Czy możesz mi ją dać? – po raz kolejny poprosił o coś drzewo.
- Tak, zetnij mój pień i zrób z niego łódź. Będziesz mógł popłynąć daleko stąd na pewno będziesz szczęśliwy – ucieszyło się drzewo, że i tym razem może pomóc swojemu ulubieńcowi.
Mężczyzna ściął pień, wydrążył łódź i odpłynął. Drzewo znowu było szczęśliwe. Upływały dni, miesiące, lata. Kiedy drzewo całkiem już straciło nadzieję, że ujrzy przyjaciela, wtedy pojawił się przed nim.
- Przepraszam, chłopcze – powiedziało drzewo – ale nie mam już nic do ofiarowania. Nie mam owoców, żebyś mógł zjeść, nie mam gałęzi, żebyś mógł się pohuśtać, nie mam nawet konara, żebyś mógł się po nim wspiąć.
- Moje zęby są za słabe, żeby jeść owoce – odpowiedział Indianin. – Jestem też za stary, żeby się huśtać i nie mam sił, żeby się wspinać.
- Tak mi przykro, że nie mogę nic ci podarować, ale nic mi już nie zostało. Jestem tylko starym pniem. Przepraszam – westchnęło drzewo.
- Ale ja już niewiele potrzebuję do szczęścia – odpowiedział Indianin.
- Może tylko spokojnego miejsca, gdzie mógłbym sobie odpocząć, bo jestem bardzo zmęczony. Drzewo słysząc te słowa, prawie podskoczyło z radości.
- O! To mój stary pień nadaje się do tego doskonale. Usiądź zatem na nim i odpocznij sobie.
Człowiek spełnił życzenie drzewa i usiadł na jego starym pniu, a ono znowu było szczęśliwe.

EKWADOR - KRAJ NA RÓWNIKU

Ekwador (Republika Ekwadoru; hiszp. Ecuador, República del Ecuador) – państwo w Ameryce Południowej położone nad Oceanem Spokojnym, jedno z czterech powstałych w wyniku rozpadu Wielkiej Kolumbii w 1830 r. Sąsiaduje od północy z Kolumbią, a od południa z Peru. W skład Ekwadoru wchodzą także położone na Oceanie Spokojnym Wyspy Galapagos - są jego największą atrakcją turystyczną. Nazwa pochodzi od hiszpańskiego słowa oznaczającego równik.

FLAGA EKWADORU

Na fladze Ekwadoru znajdują się trzy pasy: żółty, niebieski i czerwony oraz godło. Pas czerwony i żółty reprezentują flagę Hiszpańską, a pasek niebieski symbolizuje ocean oddzielający Amerykę Południową od Hiszpanii.

HERB EKWADORU

Herb Ekwadoru w obecnej formie został przyjęty w 1900 roku, a bazuje na wcześniejszej wersji z 1845.

Owalna tarcza herbowa przedstawia rzekę Guayas z z wulkanem Chimborazo w tle. Statek na rzece nosi nazwę Guayas i był pierwszym zdatnym do żeglugi parowcem zbudowanym na zachodnim brzegu Ameryki Południowej. Zamiast masztu na statku umieszczono kaduceusz, symbolizujący ekonomię i handel. Na górze umieszczone jest złote słońce otoczone przez astrologiczne symbole barana, byka, bliźniąt oraz raka, symbolizujące miesiące od marca do lipca – czas trwania rewolucji marcowej w 1845 roku. Kondor nad tarczą herbową symbolizuje siłę i wielkość Ekwadoru, a wokół niej umieszczono ekwadorskie flagi

Wulkan Cotopaxi

Park Narodowy Machalilla

Park Narodowy Cajas

Mahoniowiec

Balsa